Of je dit nu een losse keer doet, diepgaand in een langere sessie of als gewoonte een kwartier per dag?
De stappen blijven altijd gelijk.
- Eerlijk zijn over waar je staat
- Weten waar je naartoe wilt
- Ontdekken waar je focus ligt (verruiming of vernauwing)
- Bereidheid om dingen anders te doen en focus te verleggen
- Moed om in actie te komen
Ik heb een prachtig voorbeeld van mezelf.
Mijn ochtendroutine is ineens anders omdat ik mee doe met het programma van Veronique Prins ‘100 dagen Doen & Doorgaan’.
En vanochtend zat ik enorm te prutsen..
Ik moest een soort van nieuw ritme zoeken en alles moest daarin passen, nou ja, dan maar een uurtje eerder op.
Maar dan zul je net zien, dochter ’s nachts wakker en nog meer van dat soort onvoorziene dingen.
Hoe los ik dit nou op?
En hoe langer ik erover nadacht, hoe slechter ik me voelde.
En wat ik nu ga omschrijven lieve mensen, is wat een gewoonte in afstemmen kan doen.
Ineens denk ik ‘wacht even, waar gaat het eigenlijk ECHT om?’.
Ik ging naar beneden om een kop koffie te zetten en ik begon tegen mezelf te praten.
Wat is hier aan de hand?
Waar gaat het echt om?
Welke behoefte ligt hieronder, want echt, je gaat me niet vertellen dat ik al die toestanden uithaal en zoveel gedoe voel, alleen om een paar tijdstippen en acties op een rij te krijgen.
En in deze bereidheid, in die ontspanning, kwam voor mij het antwoord zo helder als glas:
Relax. Laat los. Je hoeft niet bang te zijn dat je het fout doet.
Of dat je meer tijd nodig hebt om af te stemmen.
Dan doe je dat toch later op de dag?
Je hoeft niet bang te zijn dat je niet genoeg tijd hebt om je actiepunten vanuit je programma uit te werken.
Dan doe je dat toch later op de dag?
Ik kan dan zo hard om mezelf lachen.
Daar was hij weer, zo subtiel en voor ik het wist had hij het stuur van de bus weer overgenomen.
De overtuiging die me het grootste deel van mijn leven het verstikkende gevoel van onvermogen gaf bij alles wat ik deed:
Je doet het niet goed. En in mijn jacht naar perfectionisme bleef ik dat gevoel van onvermogen ook nog eens lekker voeden.
Ik ging weer achter m’n bureau zitten en hup, een fijn kort lijstje van m’n ochtendroutine vloog m’n vingers uit.
En nu is het dus officieel later dan mijn geplande tijd om mijn blog te schrijven en het voelt fantastisch.
Dus even terug naar de stappen van afstemmen:
- Eerlijk zijn over waar je staat: ik baalde dat m’n ochtendroutine overhoop lag en ik was mezelf onnodig allerlei moeilijkheden aan het aanpraten hierover.
- Weten waar je naartoe wilt: rust, duidelijkheid en een plan voor de ochtend waar ik heel erg blij van word.
- Ontdekken waar je focus ligt (verruiming of vernauwing): mijn focus lag heel duidelijk op het gedoe, dus de vernauwing.
- Bereidheid om dingen anders te doen en focus te verleggen: ik had hard kunnen blijven nadenken. Heb ik niet gedaan. Ik ben midden in het gedoe opgestaan, ik heb koffie gezet en ik heb mezelf een paar vragen gesteld om helderheid te krijgen.
- Moed om in actie te komen: het opstaan en het gedoe even negeren is de allerbelangrijkste actie.
Zo, en volgens mijn lijstje is het nu tijd om aan de rest van mijn dag te beginnen.
Liefs, Divera