De wortels zitten diep, diep in de aarde.
Mijn connectie is zuiver en open.
Mijn licht reikt ver en ver in het Universum.
De woorden komen door.
De stemmen komen door.
De leiding komt door.
Duidelijke acties, duidelijke inzichten, duidelijke sturing.
En ik volg.
Met wakkere geest, een open hart en een ziel die staat te springen.
Ik laat me vallen, ik laat me dragen, ik laat me zweven, laat me vliegen.
Ik laat me spreken, ik laat me schrijven, ik laat me creëren.
Ik sta erbij en ik kijk ernaar.
Getverderrie, wat is dit prachtig.
Maar hoe, in godsnaam, ga ik dit ooit uitleggen aan een ander?
Hoe ga ik de woorden vinden voor de intense bevrijding, terwijl mijn hoofd zich nog afvraagt ‘what the f*ck is hier aan de hand?’.
Hoe ga ik de zinnen schrijven die recht doen aan de zuiverheid van de inzichten, terwijl mijn lichaam nog denkt ‘oh, lekker dit, wat dit precies is weet ik niet, maar dit is wel heul erg fijn!’?
Hoe ga ik de verhalen creëren die de betekenis doorgeven van dit alles?
No. Bloody. Clue.
And yet..
Ik leg m’n vingers op het toetsenbord en er wordt geschreven.
Ik leg m’n gedoe even aan de kant en er wordt gedacht.
Ik zorg voor de ruimte en de gelegenheid en mijn hart en ziel doen de rest.
Het voelt magisch, maar dat is het niet!
Want als ik dit magie ga noemen, denk jij dat het moeilijk is.
Als ik het een wonder ga noemen, denk jij dat het voor jou niet is weggelegd.
Als ik over verbijstering en ongeloof ga praten, denk jij ja DOEI, mij lekker enthousiast maken voor iets wat helemaal niet kan.
Het is als zo’n doolhof wat je vroeger oploste in van die zomerboeken van jouw favoriete tijdschrift.
Of misschien doe je ze nu met je kinderen.
Ik herinner me nog goed de winter- en zomerboeken van de Donald Duck.
Zo’n doolhof met maar één pad naar buiten.
Of Mickey had drie hengels en maar aan één zat een vis.
Welke was het?
Op het eerste oog denk je, niet te doen dit!
Maar dan ga je zitten en kijken en ga je het aan.
Kijken waar de draadjes naartoe gaan, met je vinger het pad in het doolhof onderzoeken.
Een ding is zeker, de oplossing is er!
En bij die zomerboeken stond die dan achterin.
Het werkt bijna hetzelfde voor jouw leven.
Er is een pad voor jou.
Er is een leven dat klopt voor jou.
Helemaal voor jou, speciaal voor jou en alleen voor jou.
Het lijkt soms een brei aan draden die door elkaar heen lopen.
En soms voel je je vast zitten in je eigen doolhof.
Maar als je weet dat er altijd een oplossing is, ga je kijken met andere ogen.
Als je weet hoe deze realiteit werkt, ga je luisteren met andere zintuigen.
Als je kunt vertrouwen op de juiste richtingaanwijzers, ga je altijd de goede kant op.
Zit je vast en heb je geen idee waar de uitgang is?
Leer afstemmen op wie je écht bent.
Zie je de volgende stap niet, maar voel je een intens verlangen om in beweging te komen?
Leer afstemmen op wie je écht bent.
Voel je dat het leven gewoon niet klopt voor jou, hoe schuldig je je daar soms over voelt?
Leer afstemmen op wie je écht bent.
Het antwoord is er.
Altijd.
Zorg ervoor dat je er klaar voor bent om ‘m te zien als hij zich aandient.
Liefs, Divera