Het mag niet, het hoort niet

door

Ze vraagt ‘en hoe gaat het?’. Even twijfel ik. Even schiet de gedachte door m’n hoofd ‘kan ik dat wel zeggen’.
En gelukkig laat mijn hart m’n mond sneller spreken, dan m’n oude systeem mij met het zwijgen kan opleggen.

‘Echt fantastisch’ zeg ik en ik voel hoe het uit m’n tenen komt. ‘Mijn klanten zijn zo gaaf, het werk wat ik doe is zo leuk, ik word blij van alles wat er in m’n agenda staat en zie nu al dat ik dit jaar mijn hoogste omzet ooit ga draaien’.

Op dat moment valt me een inzicht in en die deel ik ook meteen met haar: ‘het gaat zo goed, dat ik kan me bijna niet voorstellen dat de zomervakantie er zelfs nog aan moet komen!’.

De eerste helft van dit jaar is heel goed voor mij geweest.
Ik heb 100% gekozen voor het werk waar ik stik-gelukkig van word en het betaald zich letterlijk en figuurlijk uit.
Big time.

En toch twijfelde mijn systeem een milliseconden om het haar te vertellen.
En alsof dat niet al genoeg is, probeert mijn systeem zand in de machine te gooien terwijl ik dit bericht schrijf.

‘Kun je toch niet maken, dit is wel echt opscheppen, en helemaal in deze tijd waarin veel mensen het zo moeilijk hebben, hou toch op zeg. Dat hoort niet!’

Terwijl ik dit schrijf voel ik een klein verdrietje door m’n systeem trekken.
Want ik ken deze woorden en deze zinnen maar al te goed.
Deze zinnen zijn mijn grootste vijand geweest in mijn leven.

Mijn moeder stierf toen ik 4 jaar was.
Ze had nooit meer zwanger mogen worden na haar eerste kinderen, maar ze wilde mij perse krijgen.
Godzijdank.
Maar ik heb de fluisteringen gehoord, ik heb de energie gevoeld en ik heb als klein meisje daar mijn eigen betekenis aan gegeven.
Het is dus mijn schuld en ik heb iets goed te maken.

Daar ging ik, de wijde wereld in, met de verstikkende taak om eerst alles wat er mis is op te lossen (niet zomaar, maar perfect natuurlijk) en me dan pas goed te mogen voelen.

Nog tot korter geleden dan ik zou willen toegeven, heb ik mijn leven laten besturen door deze leefregel.

Zelfs zonder dit verhaal, zit er een enorme stapel ONZIN op het hele concept ‘je goed voelen’.
Dan heb ik het nog niet eens over genieten.
Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg.
Bloed, zweet en tranen is goed, je er makkelijk van af maken is slecht.

Terwijl wat voelt beter!? Bloed, zweet en tranen of de weg van de minste weerstand volgen?
En je dan afvragen waarom je met de grote onderwerpen van het leven zoveel moeite hebt.

Genieten van geld, tja, dat is not done.
Genieten van secks, joh, dat is voor mannen en voor slechte vrouwen.
Genieten van aandacht, man, wat een aansteller zeg.
Genieten van eten, oké dat mag, maar niet als de buitenwereld een oordeel heeft over je omvang, want dan is meteen ‘moet je dat zien’.
Genieten van leren, wat een stuudje!
Genieten van mooie kleren, ‘ga je naar een feestje ofzo?’
Genieten van spiritualiteit, nah echt, wat een zweefteef.

En zo zetten we onszelf en elkaar collectief vast in een Chinese vingerval.
Want hoe groter we het gedoe maken hierop, hoe vaster we allemaal komen te zitten.

Terwijl..

Alles wat je aandacht geeft groeit.
Bedenk je eens wat dat betekent, als je mocht genieten?
Wat nou als het juist de bedoeling was om te genieten?
Hoe zou het zijn als je op school cijfers kreeg hoe goed je was in genieten?
Dat hoe meer je genoot, hoe stoerder je was?
Hoe meer je genoot, hoe succesvoller je werd?
Hoe meer je genoot, hoe je daarmee zelfs de wereldhonger kon oplossen?

Alles wat we willen bereiken, willen we omdat we denken dat we ons daarna beter zullen voelen.
Dus waarom niet beginnen met het eind voor ogen?

Genieten als poort naar Schitterend Leven

In juni 2020 gaf ik een prachtige masterclass voor het Feller Licht netwerk: Masterclass G E N I E T E N . Het is een mooi, open gesprek geworden over dit beladen onderwerp en ik geef je tips hoe je meer kunt genieten zodat jij ook jouw Schitterende Leven moment voor moment zal aantrekken en zal leven.

Wil jij ook nog genieten van deze mooie sessie? Klik hier, laat je gegevens achter en je krijgt direct toegang: https://www.divera.nl/genieten/

Liefs, Divera