Mijn moeder stierf toen ik 4 jaar was. En met haar overlijden startte een tijdperk voor onze familie van drama, drama en nog eens drama. En uit respect voor alle overige betrokkenen, deel ik daar hier geen verdere details over.
Als mijn moeder ter sprake kwam, ging het altijd over haar dood.
Logisch, want daar kon niemand omheen.
Maar er werd eigenlijk nooit gesproken over haar leven!
Ze was een gepassioneerde vrouw én een bevlogen ondernemer!
Ze maakte zelf kinderkleertjes onder het merk ‘Frodo’ en had eigenhandig een deal neergelegd bij de C&A.
En toen die tot haar schrik ‘ja’ zei, moest ze halsoverkop een team samenstellen om aan de orders te kunnen voldoen.
Mijn moeder had een gezin.
En mijn moeder was ziek.
Allemaal redenen om vooral niet te kiezen voor het ondernemerschap.
En net zoals jij en ik, had zij dat vuur, die drive.
Die liet zich niet indammen of tegenhouden.
Die moest voluit geleefd worden.
Mijn drive is dus geen keuze.
Hij is blijkbaar genetisch bepaald.
En misschien geldt dat ook voor jou.
Want dat vuur, die drive die jij voelt, dat is er niet zomaar. Het is geen grillige wens of een luxe om te hebben. Het is een kracht die door je aderen stroomt, net zoals bij mijn moeder, net zoals bij mij.
Dus de vraag is niet óf je die moet volgen. De vraag is: Hoe ga jij ervoor zorgen dat het volop mag branden?
p.s. de foto is mijn dochter in het vestje van het merk Frodo