Er is weer eens iets aan de hand.
Het ging vast over ‘ik doe het niet goed’ als het gaat om m’n business, want dat is voor mij de meest hardnekkige en kostbare overtuiging.
Als ik even niet goed oplet, zit zij weer stralend achter het stuur!
En ben ik bezig met punaises poetsen en eeuwig twijfelen.
En dat, mooie vrouw, is NIET de weg naar veel geld verdienen met wat je het allerliefste doet!
Dus. Zoals elke dag open ik m’n Evernote, klik op ‘Appeltje + N’ en kies ik in sjablonen m’n afstemdagboekformat.
Ik kom bij het onderdeel ‘Waar vind ik nog wat van? Wat dwaalt er nog rond in mijn systeem? Wat kan ik nog neutraliseren?’ en ik begin te schrijven. Free Writen, gewoon zonder filter neerschrijven wat er in m’n hoofd speelt.
Letterlijk.
Het gaat me niet snel genoeg!!
Ik zit weer eens in een bijzondere fase en godzijdank voel ik meer nieuwgierigheid dan gillende frustratie.
En ook daarover kan ik dan bij vlagen denken: is dát dan wel goed? Want die gillende frustratie zette wel vaak aan tot actie.
Gillende actie..
Neu.. dat doen we niet meer.
Als ik geloof dat ik het niet goed doe, doe ik het niet goed.
Wat ik ook doe.
Maar wat moet ik dan WEL doen?
Ik denk dat ik zo maar 2 uur per dag aan het lummelen ben, al die momenten opgeteld.
En ik betrap mezelf op deze gedachtes:
– Nu even relaxen
– Het was zo druk, nu even tijd voor mezelf
– Nu is te kort om nog iets te doen, want ik moet er eerst even helemaal inkomen
– Oh! En deze is ook interessant: Ik denk dat als ik maar de ochtenden kan vrijspelen voor mezelf en mijn business, dat ik dan wél het werk doe wat ik graag wil doen!
Bla bla bla bla bla!
En ineens zie en voel ik het.
De subtiliteit.
Het steentje in de schoen.
Lees de volgende zinnen hardop voor en voel het verschil:
Ik betrap mezelf erop dat ik OF ik ontdek dat ik..
Ik ben aan het lummelen OF ik merk dat ik m’n tijd anders besteed dan ik me had voorgenomen..
Dan gaat m’n hoofd weer met me aan de haal OF het valt me op dat er gedachtes opkomen die niet kloppen bij wat ik graag wil bereiken..
Ik kwam.
Ik zag.
Ik overwon.
Ik kwam opdagen voor m’n afstem practice.
Ik zag de bullshit.
Ik overwon het.
De hemel brak open.
Koren begonnen te zingen.
En met lichtflitsen en van die intens indrukwekkende rook steeg ik boven de bullshit uit.
Mijn vingers vlogen verder over het toetsenbord:
Ik ben goed bezig!
Ik ben wakker en alert en ik gun mezelf gewoon het allerbeste.
En daarom onderzoek ik met intens plezier mijn gedachtes en gedrag.
Nooit meer om mezelf te betrappen of aan te spreken.
Maar voor altijd vanuit: hoe wordt het nog beter dan dit.
Dit is de reden waarom ik zo graag wil jij gaat afstemmen.
Dit is de reden waarom ik zo graag deel wat ik zelf geleerd en ervaren heb.
Dit is de reden waarom ik wil dat je aan mijn lippen hangt, alles wil horen wat ik te zeggen heb en alles wil lezen wat ik te schrijven heb.
Omdat ik jou dat moment gun.
Dat moment van adem kunnen happen, je dorst kunnen lessen, je honger kunnen stillen en nooit meer afhankelijk zijn van omgeving omstandigheden of andere mensen om dit te ervaren.
Maar dat helemaal vanuit jezelf te doen en vanuit die basis, vanuit dat uitgangspunt stap voor stap genieten en voor je ogen je leven zien ontvouwen op een manier waarvan je ooit had besloten:
Dit is onmogelijk.
Lfs, Divera
