Waarom niet alles uit het leven halen?
Waarom niet zo hard genieten dat je ’s avonds moe maar voldaan in je bed ploft en voelt JA, zo is het voor mij de bedoeling?
Waarom niet vol gaan voor je dromen, af en toe je knieën schaven en denken, waar ben ik nu weer beland?
Ik zie m’n dochter en ik zij spiegelt mij hoe het leven voor mij de bedoeling is.
Met gebutste knieën, een vieze bek op haar gezicht en de meest stralende lach.
Ze valt, ze roept lachend’ het gaat wel hoor!’ En ze springt net zo hard weer door.
Ze laat zich niet tegenhouden door wat er net was gebeurt of dat meisjes zo wel of niet horen te doen.
Of dat meisjes er wel of niet zo uit horen te zien.
Iedereen spreekt ze aan, ‘hoi, ik ben Maite’.
Zeg je niets terug?
No problem, ze praat gewoon met de volgende.
Dat is haar natuur, dat is de natuurlijke stroom van haar energie.
En van de mijne.
Maar wat gebeurt er als je de natuurlijke stroom blokkeert?
Ik neem je mee naar de Divera van 20 jaar geleden.
Voor de buitenwereld had ik het piekfijn voor elkaar.
Fijne baan, lange stabiele relatie, mooi huis, groot sociaal netwerk.
Een lach om te maskeren dat ik me niet gelukkig voelde.
Een grap om te maskeren hoe onzeker ik was.
Een vlotte babbel om te maskeren hoe slecht ik me voelde.
En ik voelde me schuldig, zo ontzettend schuldig.
Want hoe durf je, met zoveel overvloed om je heen niet gelukkig te zijn!
Hoe durf je, met zoveel rijkdom te klagen over ‘het voelt niet goed’!
Hoe durf je, met alles wat jij in je leven hebt veroorzaakt een beetje te gaan zitten mokken dat ‘het niet voelt zoals de bedoeling is’!
Sodemieter een eind op met je verwende harses!
Maar de onrust bleef.
Het onverklaarbare gevoel dat het niet klopte bleef.
Er kwam een burn-out.
Er kwam een dieptepunt.
En godzijdank heb ik uiteindelijk de signalen gevolgd.
Waar het over gaat is het diepe weten dat MIJN pad ergens op mij lag te wachten.
Waar het over gaat is de moed opbrengen om ondanks je eigen gedoe (en die van je omgeving) te durven VOELEN.
Waar het over gaat is dat je helder krijgt wat voor jou de bedoeling en dat je de moed verzameld om DAAR actie op te ondernemen.
Ik moest eerst kapot gaan om mezelf stukje bij beetje weer bij elkaar te rapen.
En mijn leven weer in elkaar te zetten hoe WEL de bedoeling was.
Ik ben geen rondje, ik ben geen vierkantje, ik ben energie, passie en liefde.
En die verschijnt steeds in een andere vorm, maar met exact dezelfde essentie.
Ik speel en geniet en ik sleep in mijn onschuld en liefde ALLES en IEDEREEN mee op mijn pad.
Wil je niet mee? Dan laat ik je los en blaas ik je een handkus en ga ik verder.
Creëren, delen, spelen, dromen, gaan en door, groter en mooier.
Gewoon omdat het kan.
Doe wat goed voelt voor jou.
Creëer wat de bedoeling is voor jou.
Leef zoals de bedoeling is voor jou.
Heb je door hoe wereldschokkend het zou zijn als IEDEREEN de stroom van het leven zou volgen?
Dat ieder voor zich het pad van de verruiming volgt, z’n talenten volledig leeft en dat alles dus klopt?
En dat jij gebruik mag maken van de talenten van de ander en de ander zich schaamteloos mag opladen aan jouw tomeloze energie?
Voel dit als een wake-up call.
Als jij voelt dat je leven niet klopt bij wie je echt bent.
Als jij voelt dat het anders zou moeten ONDANKS dat je alles zo goed voor elkaar lijkt te hebben.
Dan is het tijd om die signalen van je ziel serieus te nemen.
Want wat voor andere keus heb je?
Ik stel je één vraag en elke verstoring in jouw energie is het signaal dat jij dit mag oppakken:
Als jij kijkt naar je leven NU en ik zeg, dit is jouw leven voor de komende 10, 30, 40 misschien wel 50 jaar.
Voel je verruiming, zeg ik FANTASTISCH! Ga en leef uw meest schitterende leven.
Maar.. voel je een verstoring in je energie, trekt er een gevoel van OH NEE door je systeem (hoe subtiel dan ook), dan is er werk aan de winkel.
Liefs, Divera